Ljótur hálfviti

Einhvern tímann um daginn þurfti ég að skjótast í vinnuna um helgi. Man ekki alveg hvað ég var að vesenast en Freyja kom með mér. Sinnti mínum erindum, tók svona 10-15 mínútur. Á leiðinni út langaði Freyju voðalega til að kíkja inn í æfingasalinn okkar. Ég lét það eftir henni. Þar var þá einn af meðlimum Ljótu hálfvitanna að lyfta, skeggprúður mjög. Á leiðinni niður stigann spurði hún hver þetta hefði verið með þetta mikla skegg. Ég sagði að þetta væri ljótur hálfviti. Hún varð svolítið hvumsa við og spurði eitthvað frekar um þetta. Ég mjólkaði þetta aðeins betur og kjálkinn á Freyju seig sífellt lengra niður, ekki vön að pabbi hennar talaði svona illa um fólk. Þegar ég sagði henni svo hvernig í málinu lægi fannst henni þetta bara pínulítið fyndið.