Setningar VII

Þegar ég var ellefu ára kenndi málari, sem var að mála húsið heima, mér þessa setningu:
Einu sinni var Skoti, sem skaut Skota með skoti út í skoti. Þá kom annar Skoti og spurði Skotann, sem skaut Skota með skoti út í skoti af hverju hann hefði skotið Skota með skoti út í skoti. Þá svaraði Skotinn, sem skaut Skotann með skoti út í skoti: Af því bara.

Helst á að þylja romsuna án þess að draga andann á meðan.